Het afgelopen jaar heb ik veel ommetjes gemaakt rond mijn eigen dorp. Korte en langere wandelingen vanuit huis. Ook heb ik nieuwe hardlooprondjes toegevoegd aan mijn vaste repertoire en vaker de fiets gepakt. En al doende heb ik nieuwe wegen en paden ontdekt waar ik nooit eerder ben geweest.
Door vaker naar buiten te gaan, dicht bij huis, ben ik met andere ogen gaan kijken naar mijn eigen omgeving. Je ziet dezelfde plekken in verschillende seizoenen, met steeds weer ander licht. Voorjaarsbloesems, groene weilanden, bomen vol in het blad, kale wintersilhouetten, en dan nu de belofte van ontluikend groen.
Het zakkende water in de uiterwaarden, waar ik een paar weken geleden nog schaatste. Het pad door de weilanden waar sneeuw lag: de herinnering aan die witte wereld staat nog op mijn netvlies, hoewel alles nu weer groen en gekleurd is. Het wandelpad langs een boomgaard, waar ik ooit 3 hazen zag rennen. Een oude hooiberg, langs een route die ik nooit eerder nam, en waarvan ik niet wist dat die bestond. En die er gelukkig nog staat, als herinnering aan een verleden met paarden op het land in plaats van grote tractoren en machines. Hetzelfde landschap, onder grijze luchten, of een stralend blauwe hemel, windstil of met tegenwind en miezerregen. De kleur van de IJssel die mee verandert met de kleur van de lucht.
En zo kan ik nog wel even doorgaan: hagen, bomenrijen, grassen in de berm, modder op je pad, fluitenkruid dat bloeit, een mooie boerderij, rijen oude knotwilgen, ganzen die overvliegen. Je hoeft niet naar verre oorden of exotische bestemmingen te gaan. En je hoeft ook niet eerst een half uur in de auto omdat je denkt dat het verderop leuker zou zijn. Het is allemaal hier, dicht bij huis. Je hoeft je er alleen maar voor open te stellen.
Elke wandeling, elk ommetje, elk rondje fietsen brengt nieuwe indrukken, avonturen en verhalen met zich mee. Als nieuwe lagen in het landschap. Het verstevigt de band met de eigen omgeving. Het leven en de plek waar je woont raken meer en meer verweven met het landschap om je heen.
Als het goed is haken fysieke veranderingen in het landschap aan op de verhalen van de mensen die er wonen en werken. Goed landschapsontwerp sluit aan op bestaande verhalen en patronen, vult ze aan met nieuwe lagen en voegt een nieuwe dimensie toe aan dat wat er al was.
